Dom Naszej Pani

Moja opinia o książce "Dom Naszej Pani" Anny Klejzerowicz jest mieszana. Z jednej strony, znowu spotykamy się z Emilem Żądło, który tym razem rozwiązuje zagadkę archeologiczną sięgającą początków XX wieku. Intryga obraca się wokół jednej z największych tajemnic starożytności, co z pewnością jest fascynującym punktem wyjścia. Akcja, umiejscowiona w Gdańsku, ponownie odnosi się do historii miasta jako portu oraz jego żeglugi, co dodaje książce lokalnego kolorytu i głębi.

"Dom Naszej Pani" opowiada o śledztwie w sprawie serii morderstw pracowników muzeum, którzy badali działalność loży masońskiej związanej z kultem tytułowej Naszej Pani. Ta bogini ze starożytnego Tartessos, utożsamiana przez niektórych z zaginioną Atlantydą, stanowi interesujący element fabuły, choć pomysł może wydawać się nieco naciągany.

Z drugiej strony, niektóre elementy książki mnie rozczarowały. Na miejscu zbrodni morderca zostawia tajemniczy znak, symbol loży masońskiej. W opisie książki Marta określa go jako "piękny", a Emil stwierdza, że rysunek go "zauroczył". Tymczasem w rzeczywistości ten symbol jest groteskowy i wygląda jak nieudolny bazgroł z dziecięcego zeszytu. To ma być symbol grupy wolnomularskiej? Ta niespójność wywołała we mnie spory dysonans i niestety, zmniejszyła moją satysfakcję z lektury.

Pomimo moich mieszanych uczuć wobec niektórych aspektów fabuły, muszę przyznać, że Anna Klejzerowicz doskonale buduje napięcie i atmosferę tajemnicy. Autorka potrafi wpleść elementy historyczne i kulturowe w sposób, który nie tylko wzbogaca fabułę, ale także edukuje czytelnika.

Relacje między bohaterami, zwłaszcza między Emilem a Martą, są interesujące i pełne niuansów. Ich dialogi są żywe i naturalne, co sprawia, że łatwo się z nimi utożsamić. Pomimo moich zastrzeżeń co do niektórych symboli i opisów, dynamika między postaciami dodaje książce głębi i autentyczności.

Nie mogę także nie wspomnieć o warstwie artystycznej, która stanowi tło dla całej historii. Sztuka, zwłaszcza ta związana z tajemniczym kultem Naszej Pani, jest fascynującym elementem, który wprowadza dodatkowy wymiar do fabuły. Autorka umiejętnie splata wątki historyczne i artystyczne, co z pewnością jest jednym z mocniejszych punktów książki.

Podsumowując, "Dom Naszej Pani" to książka, która z pewnością zadowoli miłośników kryminałów z historycznym tłem. Mimo pewnych niedociągnięć fabularnych i niespójności, ma wiele do zaoferowania: od interesującej intrygi, przez bogate tło historyczne i kulturowe, aż po barwne postacie. Jest to lektura, która potrafi wciągnąć i zaintrygować, choć momentami może także frustrować. Jeśli szukasz powieści, która łączy w sobie elementy kryminału, historii i sztuki, "Dom Naszej Pani" może być dla Ciebie interesującą propozycją.

Moja opinia o książce "Dom Naszej Pani" Anny Klejzerowicz jest mieszana. Z jednej strony, znowu spotykamy się z Emilem Żądło, który tym razem rozwiązuje zagadkę archeologiczną sięgającą początków XX wieku. Intryga obraca się wokół jednej z największych tajemnic starożytności, co z pewnością jest fascynującym punktem wyjścia. Akcja, umiejscowiona w Gdańsku, ponownie odnosi...

Trzeci tom serii z reporterem Emilem Żądło i jego znajomymi. Część obyczajowa sympatyczna , chociaż niezbyt skomplikowana.
Jak w poprzednich tomach - wydaje mi się ,że autorka trochę przesadza z drobiazgowymi historycznymi opisami. To bodjaże Mariusz Szczygieł opowiadał o dwu reporterach z PRL-u , z których pierwszy szczegółowo pedantycznie wszystko opisywał , a drugim był Kapuściński [ jak wiemy nie zawsza sciśle trzymał się faktów- chodzilo mu o wykreowanie nastroju] . Pamięć po tym pierwszym prawie zaginęła , a Kapuścińskiego , mimo kontrowersji, czyta się do dzisiaj.
Autorka powtarza też 2 razy ten sam chwyt - ktoś zostaje zamordowany tuż przed spotkaniem z reporterem , a on ma wyrzuty sumienia, bo nie spotkał sie z ofiarą wcześniej [ w następnym tomie cyklu tez się to przydarza] .
W bardzo dobrym kryminale nie powinno być takich powtórek - chyba że to komedia.
Ponieważ nie bardzo udaje mi się znaleźć książki łączące kryminał z historią sztuki - to nieliczne , jak "Dom naszej Pani" , choć nie pozbawione wad , czytam z przyjemnością .

Trzeci tom serii z reporterem Emilem Żądło i jego znajomymi. Część obyczajowa sympatyczna , chociaż niezbyt skomplikowana.
Jak w poprzednich tomach - wydaje mi się ,że autorka trochę przesadza z drobiazgowymi historycznymi opisami. To bodjaże Mariusz Szczygieł opowiadał o dwu reporterach z PRL-u , z których pierwszy szczegółowo pedantycznie wszystko opisywał , a drugim...

Kompletna bajka, a już finał zupełnie z czapki. Autorkę ewidentnie poniosło. Tym niemniej czyta się to przyjemnie.

Kompletna bajka, a już finał zupełnie z czapki. Autorkę ewidentnie poniosło. Tym niemniej czyta się to przyjemnie.

Muszę sobie zrobić przerwę od tego Indiany Jonesa... Ups! Od Emila Żądło znaczy się. Ale że Atlantyda??? Poważnie???
Doczytałam do końca, bo były fajne fragmenty, ale jednak powstrzymam się od kolejnych tomów. Chyba pani autorka zbyt swobodnie puściła widzę fantazji, poczucie oderwania akcji od rzeczywistości zmarnowało mi przyjemność czytania.

Muszę sobie zrobić przerwę od tego Indiany Jonesa... Ups! Od Emila Żądło znaczy się. Ale że Atlantyda??? Poważnie???
Doczytałam do końca, bo były fajne fragmenty, ale jednak powstrzymam się od kolejnych tomów. Chyba pani autorka zbyt swobodnie puściła widzę fantazji, poczucie oderwania akcji od rzeczywistości zmarnowało mi przyjemność czytania.

Kolejna zagadka kryminalna w historycznej osnowie. Tym razem poznajemy loże masońskie i zaginioną Atlantydę:) Ta część jednak obfituje w za długie opisy i trochę sztuczne dialogi. Ale historia ciekawa.

Kolejna zagadka kryminalna w historycznej osnowie. Tym razem poznajemy loże masońskie i zaginioną Atlantydę:) Ta część jednak obfituje w za długie opisy i trochę sztuczne dialogi. Ale historia ciekawa.

Kolejna część z panem Żądło, wciągająca tak samo jak dwie poprzednie. Polecam

Kolejna część z panem Żądło, wciągająca tak samo jak dwie poprzednie. Polecam

17/52

17/52

Kolejna odsłona przygód dziennikarza śledczego Emila Żądło. Tym razem tłem popełnianych zbrodni – giną muzealnicy, z którymi współpracuje Marta, partnerka Emila – jest działająca w międzywojennym Gdańsku loża masońska, wątek Atlantydy i starożytnej cywilizacji Tartessos.
W trakcie śledztwa, zarówno bohater, jak i czytelnicy otrzymują sporą dawkę wiedzy historycznej, która momentami może być – dla osób, które nie lubią elementów edukacyjnych wplecionych w treść „czytadła” – nużąca i nie do przejścia. Jednak dla osób, które lubią się „wgryźć” w opisywane zagadnienie, może być punktem wyjścia do dalszego zgłębiania tematu.

Kolejna odsłona przygód dziennikarza śledczego Emila Żądło. Tym razem tłem popełnianych zbrodni – giną muzealnicy, z którymi współpracuje Marta, partnerka Emila – jest działająca w międzywojennym Gdańsku loża masońska, wątek Atlantydy i starożytnej cywilizacji Tartessos.
W trakcie śledztwa, zarówno bohater, jak i czytelnicy otrzymują sporą dawkę wiedzy historycznej, która...

Dla mnie najlepsza książka do tej pory, tak na wyrost 7*, dałbym takie 6,5*

Dla mnie najlepsza książka do tej pory, tak na wyrost 7*, dałbym takie 6,5*

SUPER KSIĄŻKA z Historią w tle polecam . Przy okazji można dostać całkiem przyjemny wykład z historii starożytnej

SUPER KSIĄŻKA z Historią w tle polecam . Przy okazji można dostać całkiem przyjemny wykład z historii starożytnej